Communiceren en scheiding

Scheiden is niet iets wat je zomaar even doet.  Er verandert veel. Er moet van alles geregeld worden. Daarnaast moeten jullie afscheid nemen van het gezin dat jullie waren, van bepaalde verwachtingen, van tradities, van de gezamenlijke toekomst. Je verliest je partner en moet je ouderschap anders in gaan vullen.  Emotioneel is het een uitdaging. Verdriet, boosheid, onzekerheid en bezorgdheid wisselen elkaar in sneltreinvaart af. En dat kan zijn weerslag hebben op jullie communicatie. Hoe blijf je goed met elkaar communiceren tijdens en na de scheiding?

Meer dan woorden

Communicatie is meer dan alleen woorden. Sterker nog: slechts 7% is verbaal. De manier waarop iets gezegd wordt, de intonatie, bepaalt 38 % van de boodschap. Lichaamstaal, je houding en uitdrukking, bepalen 55%. Communicatie is dus niet zozeer wat je zegt, maar hoe je het zegt en met welke uitstraling of intentie.

Als jij ervaart dat je ex niet luistert, kan het dus goed zijn dat de emoties een grote rol spelen. Als emoties te veel de boodschap bepalen in de communicatie, dan hoor en begrijp je niet goed wat de ander zegt. Je bent geneigd om je eigen gevoel te projecteren op de boodschap van de ander.

Je kunt je ex niet veranderen. Je kunt alleen zelf leren om anders te communiceren. Als je wilt dat je ex luistert, ben je dan bereid om naar je eigen communicatie te kijken?

Welke bril draag je?

Omdat je houding en uitdrukking het grootste deel van je boodschap bepalen, kun je de grootste stap maken als je je bewust bent van je lichaamstaal. Hoe treed jij je ex tegemoet? Als de ouder van je kinderen of als de boze ex? Ga jij open het gesprek in of laat jij je boosheid, verdriet of teleurstelling spreken? Welke houding heb je als je geïrriteerd bij je ex aankomt? Wat ziet je ex als je vrolijk aankomt? Datzelfde geldt ook voor je intonatie. Praat je op een vriendelijke open toon of monotoon en nors? Welke reactie krijg je als je voor de ene of de andere bril kiest?

 Wordt je boodschap begrepen?

Aannames kunnen leiden tot conclusies die niet kloppen en bepalen daarmee ook de reactie. Dat geldt voor jullie allebei. Doe jij aannames? Doet je ex aannames? Lukt het jou om zonder oordelen het gesprek in te gaan? Als je merkt dat je ex aannames doet, hoe ga je daar dan mee om? Stel jij vragen als bepaalde zaken niet duidelijk zijn? Op het moment dat jullie allebei aannames doen die niet kloppen, ligt miscommunicatie op de loer. Ezelsbruggetjes die hierbij helpen zijn NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander) en ANNA (Altijd Navragen, Nooit Aannemen.

 Luister je zelf?

Je kent vast de uitspraak “Wat je zegt ben je zelf” en vaak is deze uitspraak van toepassing. Je wilt dat je ex luistert. Luister je zelf ook? Hoe reageer je als je ex niet luistert? Hoor je wat je ex zegt? Om ervoor te zorgen dat je ex weet dat je luistert, kun je herhalen wat je ex zegt. Of de inhoud samenvatten. Daarmee bereik je niet alleen dat je ex zich gehoord voelt, het helpt jou ook om te luisteren. En je geeft jezelf tijd om over een reactie na te denken.

 Is het waar?

Is het waar dat je ex niet luistert? Of zegt je ex niet wat jij wilt horen? Onderzoek of het zo is dat je ex niet luistert. Dit kun je doen met de vier vragen van Byron Keaty:

• Is het waar?
• Kan ik 100% zeker weten dat dit waar is?
• Wat gebeurt er als je die gedachte gelooft?
• Wie zou je zijn zonder die gedachte?

Als je de gedachte dat je ex niet luistert niet zou hebben, welk effect heeft dat dan op de manier waarop je communiceert?

Wat wil je bereiken?

Wat is het doel van je boodschap? Wat levert jou dat op? Wat gebeurt er als je ex luistert? Valt dit binnen jouw verantwoordelijkheid? Of bemoei jij je met zaken die buiten je invloed liggen? Er gebeurt iets en dat ligt niet aan jou, maar aan de ander want die luistert niet. Je reactie is dan passief. Als je veel energie besteed aan zaken die je niet kunt veranderen, wordt je werkelijke invloed steeds kleiner. Je maakt je afhankelijk van de omstandigheden. Als je aandacht geeft aan zaken waar je echt grip op hebt, dan maak je je invloed groter. Vragen als “Wat is er mogelijk?” “Kan ik het anders aanpakken?” Door zelf te veranderen, kun je verandering in je omgeving teweegbrengen.

Accepteer ik de situatie?

Acceptatie betekent dat je je niet verzet. Dat je beseft dat het is zoals het is. Je focust dus niet op de situatie zoals je die gehad zou willen hebben, zoals een ex die luistert. Als je frustratie of boosheid voelt over je ex of de scheiding, realiseer je dan dat je niet reageert op die ander of op de scheiding, maar op jouw eigen gevoel daarover. Het zijn jouw gevoelens en die gevoelens zijn niet de schuld van je ex of van de scheiding. Pas als je je emoties accepteert, kun je er iets aan veranderen.

Hoe dan?

• Niet in discussie gaan over wat anderen fout doen
• Niemand de schuld geven
• Je eigen gelijk loslaten
• Accepteren wat is
• Je eigen fouten herstellen
• Bewust zijn van je gevoelens
• Bewust zijn van je gedachten.

Merk je dat ondanks de tips de communicatie met je ex een grote uitdaging blijft? En ben je bereid om je in te zetten voor een ander resultaat? Dan is mediation een goede optie. Als je merkt dat er nog veel ‘oude koeien in de sloot zitten’, kunnen jullie ook kiezen voor de SCHIP-aanpak. Hier vind je meer informatie.

Wil jij wel begeleiding en je ex niet? Gun jij jezelf rust en duidelijkheid? Gun jij je kinderen een fijne omgang met beide ouders? Kies dan voor coaching. Je bent altijd welkom voor een vrijblijvend informatiegesprek.